Sinds 1999 is Lex Blomsma werkzaam binnen de carwashbranche. Eerst als technisch begeleider en later als webdesigner en communicatiespecialist. Bij vele waslocaties heeft hij instructieborden geplaatst, websites gebouwd, acties bedacht en de social media geoptimaliseerd. Algemeen doel: het opschroeven van de wasomzet. Nu stopt hij ermee en gaat hij definitief met pensioen. Tijd voor andere dingen.
De redactie van Vakblad CARWASH stelde hem meerdere vragen. Hieronder enkele. In editie 1 kunt u het gehele artikel met Lex Blomsma lezen. Zie link naar deze digitale versie onder aan dit artikel
In 1999 voor het eerst intrede gedaan binnen de carwashbranche en wel bij Eenzet Carwash. Wat hield deze job in?
“Dat ik in de carwashbranche terecht kwam was eigenlijk toeval. Bij mijn laatste werkgever was ik projectleider geweest en ik had een opleiding in logistiek management gevolgd. Eenzet Carwash en deze werkgever hadden dezelfde bankier en Eenzet was op zoek naar een planner voor de servicedienst. Die baan heb ik met veel plezier bijna 10 jaar gedaan. Ik was in die periode het eerste aanspreekpunt voor
klanten op het gebied van storingen en onderhoud. Vervolgens was het mijn taak om het team van service monteurs zo efficiënt mogelijk aan te sturen.”
machines bleef plaatsen moest er in 2015 toch een kostenbesparing uitgevoerd worden, dit
leidde tot het ontslag van 5 medewerkers, waaronder ik. Voor mij was direct duidelijk dat ik niet
meer voor een baas zou gaan werken. Ik was in middels 58 en de banen lagen bepaald niet voor
het oprapen voor mensen van die leeftijd. Zeker niet als je eigenlijk ook alleen maar parttime
kunt werken vanwege de zorg voor je vrouw.
Bovendien dacht ik dat ik mijn kennis op het gebied van carwash en marketing ook wel voor
andere bedrijven zou kunnen inzetten. Ik ben direct mijn eigen bedrijf gestart, eerst vooral met
de focus op het bouwen van websites, later op het gebied van social media en het ontwerp van
flyers, borden, spandoeken t.b.v. locaties met een autowasinstallatie.”
ene kant de opties van het wasprogramma en aan de andere kant de prijs.
Deze borden waren veelal nogal onduidelijk en nodigden niet echt uit om te upgraden naar het
beste wasprogramma. Toch heb ook ik dit soort borden gemaakt en of het toeval is of niet, in
de meeste gevallen was de opdrachtgever iemand met een technische achtergrond, zoals de
chef-monteur bij een garagebedrijf. Vanuit commercieel oogpunt bleek dat andere borden beter werkten. De inhoud van het wasprogramma werd ondergeschikt aan de vormgeving op het bord en de omschrijving BASIS – GOED – BETER – BEST. Natuurlijk moest het onderscheid
tussen wasprogramma’s wel omschreven worden maar klanten die voor de laagste prijs gaan, kie
zen sneller voor het BASIS (of BUDGET) programma, terwijl in praktijk blijkt dat het merendeel van de klanten toch voor het beste programma kiest.”

bij is gekomen. Ik durf dus geen voorspelling te doen. Wel zie ik dat er een soort van scheiding
in de wasmarkt is opgetreden. Locaties met- en zonder personeel. Een snelle goedkope was
beurt tegenover uitgebreide service en mogelijkheden zoals interieurreiniging . Voor beide
groepen is er een markt maar er zal zeker ook een stuk verdringing gaan plaatsvinden. Los van
deze 2 categorieën blijven ook wasboxen in trek, mits ze schoon worden gehouden en voldoende
opties bieden om zelf je auto of motorfiets goed schoon te kunnen maken.”
blijft de zorg voor mijn vrouw, maar nu kunnen we op een goede dag de rolstoelbus pakken en er
een dag op ui, zonder dat ik na hoef te denken welk werk er nog voor mijn klanten ligt. Ik vind
het van de andere kant ook wel jammer en denk dat ik het ook wel zal gaan missen. Ik heb vooral
het ontwerpwerk altijd met heel veel plezier gedaan! Verder ga ik vaker met mijn motor op pad
en niet vergeten nog meer met mijn honden naar buiten, ik ga me zeker niet vervelen!”
Leave a comment